Hurma fidesi yetiştirmek, dikkat ve sabır gerektiren bir süreçtir. İlk olarak, hurma çekirdeklerini ılık suya koyarak 24 ila 48 saat arasında bekletmek gerekmektedir. Bu süre sonunda çekirdekler, çimlendirme işlemine hazır hale gelir.

Çimlendirme için mineral açısından zengin torf kullanılması önerilir. Bir plastik kaba torf koyulup, hurma çekirdekleri de içine yerleştirilir. Kabın kapağı kapatılarak, çekirdeklerin çimlenmesi sağlanır. Torf, çekirdeğin sağlıklı ve güçlü bir fideye dönüşmesi için gerekli mineralleri içermektedir. Eğer torf bulunamıyorsa, çekirdekler doğrudan toprağa ekilebilir.

Çekirdeklerin çimlenmesi için ışık almayan bir yerde, oda sıcaklığında 3 ila 4 gün bekletilmesi gerekmektedir. Bu sürenin sonunda, çekirdeklerin çimlendiği görülür. Çimlenen çekirdekler, toprağın 5 ila 15 cm altına dikilmelidir. Dikkat edilmesi gereken bir diğer husus, kabın veya saksının altının delik olmasıdır. Eğer delik değilse, suyun tahliye edilmesi için delikler açılmalıdır.

İlk yaprağın çıkması, genellikle 10-15 gün içinde gerçekleşir. Eğer küçük bir kaba dikildiyse ve kökler altındaki deliklerden çıkmaya başladıysa, fidenin daha büyük bir saksıya alınma zamanı gelmiş demektir. İlk zamanlar, fide direkt güneş ışığı almayan bir yerde tutulmalıdır. İlerleyen zamanlarda ise tepesinden güneş ışığı, köklerinden ise su eksik edilmemelidir. Ara sıra susuz bırakılarak, fideler susuzluğa alıştırılabilir. Bu ağaç türü sıcaklığı sever, fakat soğuğa dayanamaz ve kışın dışarıda bırakılmamalıdır.

Hurma ağacı odunsu gövdeye sahip olmadığından, ağaç üzerinde aşı yapılamaz. Hurma ağacının erkek ve dişi üreme hücreleri ayrı ağaçlardadır. Bu nedenle, erkek ve dişi ağaçlar ayrı ayrı olur ve dıştan bakıldığında kolayca ayırt edilemez. Ancak çiçeklenme zamanı geldiğinde ayırt edilebilir. Erkek ve dişi ağaçlar birbirine yakın dikilirse, doğal olarak döllenebilirler. Ancak uzak oldukları durumda, elle döllenme yapılması gerekir. Erkek ağaçtaki tohum taşıyan salkımsı dallar kesilip, dişi ağaçtaki benzer dallarla tozlama yöntemiyle döllenmelidir. Aksi halde meyve vermez ve çiçekleri dökülür.

Hurma ağacının birçok çeşidi bulunmaktadır. Ticari olarak üretilen çeşitler arasında Medine, Kudüs, Libya, İran, Tunus ve Çin hurmaları yer alır. Ayrıca, yalancı hurma denilen ve genellikle süs bitkisi olarak yetiştirilen bir tür de vardır. Bu türün meyveleri misket büyüklüğünde olup, yenilecek türden değildir.

Hurma ağacı, Akdeniz ve çöl iklimi gibi sıcak iklimlerde yetişmeye daha uygundur. Gövdesi otsu olduğu için, sıcaklığın düşük olduğu yerlerde donma gerçekleşir ve bitki ölür. Ayrıca, hurma ağacı suya çok dayanıklıdır.

Hurma ağacı yaprağını hiç dökmez ve bazı özellikleri ile insana çok benzer. Sıcak iklimlerde yetişir ve sekiz bin yıldan beri varlığı bilinen hurmanın yetişmesi için iki öge çok önemlidir: su ve sıcaklık (güneş). Bu ikisinden biri yeterli olmazsa, hurma yetişmez. Suyu bol olan yerde ekilen hurma ağaçları, her ne kadar büyüyüp boy atsa da, meyve verme sırasında yeterli güneşi alamadığında meyvesi olmaz. Olan meyveler ise çok küçük kalır. Aynı şekilde, güneş alıyor fakat su almıyorsa, yine bu mümkün olmaz.

Hurma ağacının gövdesi yassı, geniş, silindirimsi ve uzundur. Bu iri yapı, sıcak ortamda hayatını devam ettirebilmesi için sürekli suya ihtiyaç duymaktadır.

Hurma, çok yararlı meyvelerden biridir. Yağ, vitamin, protein ve mineraller içerir. Birçok ihtiyacı karşılayabilecek besin öğelerini tek başına barındırır. Bir insan yalnızca hurma yiyerek yaşamını devam ettirebilir diyebiliriz.